وارث نور

در تربيت اسلامي «شناخت‌» اهميت بسيار دارد و شناخت در منطق اسلام محدود به شناخت نظري نيست بلکه هم شناخت نظري وهم شناخت عملي، هر دو را در برمي‌گيرد. هر عقيده‌اي که انسان در هر باره‌اي دارد بايد از روي شناخت و بصريت باشد و هر فعلي وترکي که از انسان سر مي‌زند بايد بر پايه‌ي شناخت و تشخيص باشد. اين مساله در عصر غيبت بيشتر از وقتهاي ديگر اهميت پيدا مي‌کندو اين داشتن شناخت صحيح‌، از کوشش در عبادات و مستحبات افضل بوده و اهميت اين شناخت در تبلور دو مرحله است‌.
1- پايداري‌: هنگامي که انسان حق و راه حق را بدرستي شناخت در آن راه پايداري مي‌کند و در برابر شدائد، دست از راه حق بر نمي‌دارد.امام صادق‌ع در اين‌باره مي‌فرمايند: هر کس اين امر - قيام قائم آل محمدع - را شناخت و پيش از قيام قائم مرد پاداش او چون کسي‌است که همراه او کشته شده است‌.
2- پيروي از خط امام معصوم‌: بديهي است که انساني صاحب شناخت، در مقام عمل و اقدام و در جميع شؤون زندگي پيروي محض ازدستورات معصوم را پيشه‌ي خود مي‌سازد.

رعايت حقوق (اعضاى بدن)

ثابت بن دينار ابوحمزه ثمالى گويد: امام سجاد عليه السلام فرمود: حق خداى اكبر، بر تو اين است كه : او را عبادت كنى و چيزى را شريك او قرار ندهى ، پس اگر تو با اخلاص ، اين عمل را به جاى آورى ، خداوند بر خود چنين قرار داده كه امر دنيا و آخرتت را كفايت كند. حق جان تو، بر خودت اين است كه : آن را در طاعت خداوند به كارگيرى . حق زبان ، گرامى داشتن آن از دشنام و عادت دادنش به خير و ترك ياوه گويى كه فايده اى در آن نباشد. و نيكى با مردم و خوش گفتارى با آنان است . حق گوش ، منزه داشتن آن از غيبت ، و آنچه كه نبايد بشنوى ، حق چشم ، اين است كه آن را از محرمات فروبندى . و نگاه كردن با آن را وسيله عبرت قرارى دهى . حق دستت ، اين است كه آن را به سوى چيزى كه بر تو حلال نيست ، نگشايى . حق پايت ، اين است كه به سوى محرمات راه نسپارى ، چرا كه با اين پاها بر صراط مى ايستى . پس بنگر، تا تو را نلغزاند تا در دوزخ افتى . و حق شكم ، آن است كه آن را ظرفى براى حرام نسازى ، و بيشتر از حد سيرى نخورى

ابوذر در كنار كعبه بپا خاست و گفت :
من جندب بن سكن هستم . مردم گرد او آمدند و او گفت : هنگامى كه براى شما سفرى پيش مى آيد، با خود توشه اى بر مى دارد. پس براى سفر روز قيامت ، توشه اى برگيريد.
آيا در اين سفر، به چيزى نياز نداريد؟
گفتند: ما را راهنمايى كن .
جناب ابوذر فرمود:

ادامه »